Monique is gefascineerd door het leven in z'n algemeenheid, maar het meest geïntrigeerd door het menselijk gezicht; de kleinste verandering in mimiek kan een groot verschil maken in expressie en betekenis. Ze is altijd op zoek naar die energie of emotie om een ​​ondefinieerbaar moment in een fractie van een seconde vast te leggen; iets dat je hersenen voor iets anders 'aanzien'. “Het is de subtiele interactie tussen de fotograaf en degene die wordt gefotografeerd. En hopelijk resulteert dat in een reflectie, die je in de spiegel niet ziet. Fotografie geeft me de vrijheid om te spreken zonder woorden. Het is een manier om met mensen om te gaan en verbinding te maken en ze in een ander licht te zien.”

Ook al begint een project met een idee, Monique raakt meestal van dat spoor en laat de dingen gebeuren terwijl ze verder gaat. Dat kan bijvoorbeeld experimenteren zijn, met verschillende kenmerken. Ze probeert het gevoel van het licht en de persoon op dat moment te vangen. “Ik hou van het intuïtieve proces tijdens het fotograferen. Het is onlosmakelijk verbonden met mijn kunst; het is mijn visie en signatuur.”